‘Dünyada anıtlar kadar görünmez yapılar yoktur.’  ROBERT MUSIL

Yukarıda yapılan tanımlama, deneyime kapalı, dikte edici ve buyurgan, kişi ile duygusal bir bağ kurmaya olanak vermeyen, klasik anıt yapıtlarına karşı alternatif bir anma eyleminin yollarının aranmasına neden olmuştur. Bireysel anma eylemini ön plana çıkaracak, mekânsal birliktelik ile kolektif bir hafıza oluşturma imkanı sağlayacak bir anma alanın, statik bir anıt objesine göre kişinin geçmiş, yaşanmış olaylar ya da kişiler ile kuracağı sübjektif ilişkiye daha özgün ve daha güçlü bir şekilde katkı sağlayacaktır.

Bu sebeple Kaş’ın kahramanlarının hatırlatılması ve yüceltilmesi eyleminin, bir obje üretme noktasından çıkararak, mekânsal karşılığının arandığı, deneyimin ön plana çıkarıldığı, yer ve geçmiş ile bağ kurabilecek bir organizasyonun olanaklarının düşünüldüğü, bir yöntem ile çalışma alanına yaklaşılmıştır.